894

مائیم که پیشگام عشقیم

جانباخته امام عشقیم

895

گر گوی سعادتی ربودم

تقلید ز رهبرم نمودم

896

گر کشته زنده نام هستم

بر رهبر خود غلام هستم

898

دمیده لاله تبخال بر لب گلزار

فرو نشسته نگر تاب بیقرار شهید

نه من ز داغ غم او  ز چشم خونبارم

که هست لاله این دشت داغدار شهید

899

با جامه خونین به سفر خواهم رفت

با هدیه جان سوی سحر خواهم رفت

با پیکر صد پاره به شب خواهم گفت

تا قله عشق، شعله ور خواهم رفت

903

بود گلبرگ های پیکر من

پراکنده بدشت کشور من

اگر غرقه بخون گردد تن من

شود پیراهن من کفن من

اگر لب تشنه در صحرا بمیرم

دل از عشق خمینی بر نگیرم

904

خورشید خون سر زد ز آفاق شهادت

در حجم جان گل کرد مصداق شهادت

با کوله باری از عقیق عشق و ایمان

از شهر تن رفتند عشاق شهادت

منیع: کتاب آواز پر ملائک